CREDO

Jako, iż dysponuję sporą ilością wolnego czasu, zatem zamierzam go spożytkować w godziwy sposób chcąc się podzielić własnymi spostrzeżeniami, przemyśleniami i sugestiami zebranymi w okresie osobistych doświadczeń z funkcjonowania w socjalizmie, jak i najbardziej słusznym systemie obecnie górnie przeżywanym.

Jestem głęboko przekonanym, że każdy z nas ma własne indywidualne doświadczenia, wzloty i zadry, które stanowią jego osobisty skarb lub cierpiętniczą udrękę. Stąd też nie zamierzam nikomu zwiększać ciężaru jego bagażu, ani przyczyniać by poczuł się nieodpowiedzialną sroczką. Ja chcę jedynie przedstawić własny punkt widzenia na otaczającą nas rzeczywistość, pozostawiając kwestie wyboru każdemu z moich czytelników i interlokutorów.

Z natury rzeczy zajmuję krytyczne pozycje wobec przedstawianych problemów, zdarzeń i procesów wychodząc z prostego założenia,że są one bardziej przydatne na drodze budowania poprawnych stosunków społecznych aniżeli polityczna aklamacja. Tą ostatnią pozostawiam politycznym urzędnikom struktur państwa i społeczeństwa zainteresowanych w krzewieniu polityki propagandy sukcesu dla uzasadnienia potrzeby swego funkcjonowania w aparacie propagandy, produkcji i przymusu.

Ja już z tych krótkich majteczek okresu dojrzewania wyrosłem i nie zamierzam nikomu opowiadać komunałów o jedynie słusznej sprawie, poprawności politycznej obowiązujących trendów i konieczności globalizacji wszystkich rozwiązań.Tego typu schematyzmu globalistycznych rozwiązań nie zamierzam upowszechniać świadom cenności indywidualnych wartości ludzkich jednostek. Dlatego nie mam zamiaru ani ochoty wtłaczania kogokolwiek w prawicowe lub lewicowe schematy tak czy inaczej zmierzające do relacji materialnych dysproporcji.

Człowiek w gruncie rzeczy  jest nie tym co ma zakresie majątku trwałego , lecz tym ile i jakich śladów energetycznych w rezultacie ciężkiej i upornej pracy pozostawił w  w swym mózgu i własnej osobowości. Na ile jest on przydatnym innemu człowiekowi, nie naruszając sfery jego praw i wolności. Człowiek to brzmi dumnie jak powiedział pewien rosyjski  pisarz. I chciałoby się konsekwentnie trzymać tych wzniosłych i humanistycznych wartości uszlachetniających człowieka w jego krótkiej i  skończonej drodze.

Dlatego odcinam się od wszelakich form agresji indywidualnej i zbiorowej. Sprzeciwiam się przemocy, gwałtom i wojnom, których zasadniczym i jedynym celem, często ubranym w pięknie uformowane pustosłowie jest przejmowanie cudzej własności, zwane niekiedy transformacją lub innymi górnymi słowami kamuflującymi istotę zła.

Nie wchodząc w szczegóły ludzkiej egzystencji za istotną wartość uważam sprawiedliwość społeczną dającą szansę na indywidualny i zbiorowy spokój i pokój w warunkach adekwatnych dla ambicji i aspiracji gatunku ludzkiego. Warunkiem sine qua non rozwoju ludzkości jest tworzenia dóbr w sferze materialnej i duchowej. Wszelkie zaś destruowanie i niszczenie tych owoców pracy całych ludzkich pokoleń jest pospolitym barbarzyństwem niezależnie od użytych frazesów w obronie własnych i partykularnych interesów wąskich grup światowego lucyferianizmu.

W sytuacji więc intelektualnego otwarcia się i ekspiacji zapraszam wszystkich chętnych do bywania, zabawy i intelektualnych igraszek na mojej platformie. Zapraszam wszystkich bez jakichkolwiek ograniczeń politycznych i światopoglądowych. Jedynym progiem granicznym jaki stawiam konsekwentnie jest kultura dyskusji wychodząc z założenia, że ci którzy używają języka odbiegającego od literackiego nie mogą wnieść niczego twórczego w merytorycznych kwestiach.

Wszystkich zainteresowanych serdecznie zapraszam.

Z poważaniem.

Zygfryd Gdeczyk